مطلوبیت که شاخص ذهنی برای سنجش لذت و رضایت خاطر است، توسط جرمی بنتام (۱۸۳۲-۱۷۴۹) در اوایل قرن نوزدهم معرفی شد. وی در آن زمان از مفهوم مطلوبیت استفاده کرد تا ایده آموزش رایگان، خدمات پزشکی رایگان و تأمین اجتماعی را مورد حمایت قرار دهد.
پس از معرفی مطلوبیت توسط جرمی بنتام، حدود ۵۰ سال طول کشید تا ویلیام استنلی جونز (۱۸۸۲-۱۸۳۵) مفهوم مطلوبیت نهایی را معرفی کرد. وی سعی داشت تا به کمک آن، انتخاب های مصرفی افراد را پیش بینی کند. عمده ترین نظریه ویلیام استنلی جونز که موجبات شهرت وی را فراهم آورد، نظريه پیدایش چرخه های تجاری بود. وی دلیل به وجود آمدن چرخه های تجاری در اقتصاد را لکه های خورشیدی می دانست که امروزه از اعتباری برخوردار نیست.
منبع:
این متن از کتاب “مبانی اقتصاد خرد” نوشته “دکتر محمد نوفرستی” انتشارات “رسا” چاپ سال ۱۳۹۰ و با اجازه‌ی مولف آورده شده است و حقوق نشر آن برای نویسنده اصلی محفوظ است.
